بارونی(فاطمه)
سه شنبه ۸ اسفند ۱۳۹۶، 6:40 PM
اسفند
مثل آن کسی می ماند که زود و تند از کنارت رد می شود و تو به اندازه ی خیره ماندن چندثانیه ای به چشمانش مجالی نداری از تو عبور می کند و تمام درها را می بندد، تا دری دگر باز شود و روشنی کوچه های بی چراغ باشد. به اندازه فاصله گذر غروب تا شب همانقدر کوتاه شاید هم دوست داشتنی. اسفند همانند جرقه حادثه ای می ماند میان دوره ای بی رکود تا یادت بیاندازد تا پایان راه چیزی نمانده است، سردی سانحه را باید رها کرد تا گرمی شروع دوباره را چشید.
شاید هم اسفند مثل آن معلمی می ماند که به شاگردانش اخطار می دهد برای هیچ اشتباهی دیر نیست، گاهی باید از اول سطر و بی هیچ عذر و بهانه ای دوباره نوشت.
اسفند" ماه
پیاده روهای شهر پر میشود از دستفروشانی که
کیفیت جنسشان مهم نیست،
جنس دلشان مهم است...
پیر و جوان
زن و مرد
از تجریش تا چهار راه ولیعصر...
آدمهایی که نگاه مردم برایشان مهم نیست،
حال خوبشان مهم است
و با زبان بی زبانی به ما میفهمانند
که گاهی در اوج ثروت، چقدر فقیریم...
خرید حتی اگر نمیکنید
لبخندی پر از مهر تحویلشان دهید،
تا بدانند این شهر اگر هنوز نفس میکشد
بخاطر وجود آنهاست.
امید وارم این اسفندتون رویایی بشه....
