به نام خالق هر رفاقتی...
رفیق جان تورو با نام های بسیاری صدا زدم( عزیزجانم، رفیق، خانم عاقل، جناب رفیق،E:M،حتی معجزه ودردانه و... )
خیلی وقت هاهم نگفتم مخاطب من تو هستی اما مگر من کس دیگری هم دارم که جانم باشد و از او دور باشم...
حواسمان نبود در میان این پست های که تو برای من و من برای تو گذاشتم عمیق تر کردیم رفاقتمان را...
خلاصه که خواستم همه بدانند مخاطب تمام نوشته هایم که قربان صدقه شان رفتم و از دوری گفتم ، از دلتنگی از قلبم فقط وفقط تو هستی...
من اشتباه میکردم تو همیشه بودی....
(دروغ می گویند:<< از دل برود هر آنکه ازدیده رود.>>
برای من بر عکس است...
عزیز تر شدی جان دلم...
می دانی این بستگی به خود آدم دارد...
که جای خالی ات را با کس دیگری پر کند یا نه!!!
تو فرق داشتی نه من میخواستم پر شود جای خالی ات نه خودش...
وقتی موفقیتی بود این خودم بودم که نمی خواستم قبل از تو کس دیگری به من افتخار کند...
چشمانم را میبستم و تو درگوشم نجوا میکردم حرف همیشگی ات را << بهت می افتخارم!!! >>
اصلا تو خودت همیشه بودی اگر نبودی که من این همه بودنت را حس نمی کردم!!! میکردم؟؟؟
عزیز جانم با نبودنت ،بودنت بیشترشد...
تو اصلا جای خالی داری مگر؟؟؟
تو اگر خودت هم نباشی خیالت ، یادت و حبت همیشه هست...
این که نیستی جای خالی نیست...
این یعنی تو هستی و از همیشه بیشتر...
این یعنی ، یاد نگاهت ، یاد صدایت ، یاد حرف های ، یاد لبخندت ، یاد آغوشت ، یاد دستانت هست و این بودنت در نبودت پر رنگ است...
خیلی خیلی پر رنگ...
بارونی...
مخاطبم تویی عفت جان...
به نام خالق زیبایی. ..
ما دختران زیبا ترین مخلوقات این دنیاییم...
زیبایی از ماست و جهان از ما زیبا میشود...
کافیست خودمان را باور داشته باشیم...
باور داشته باشیم به اینکه، خدا زیبایی جهان را در ما خلاصه کرده...
اینکه تمام داستان های گفته شده در مورد زیبایی مان را بپذیریم...
بپذیریم اگر ما نبودیم خبری از مهربانی هم نبود....
و تمام داستان ها بدون ما آغاز و پایان و حتی معنا هم نداشت....
اینکه همه باید قبول داشته باشند، دنیا بدون ما رو به انهدام میرود...
اینکه بدانند این لطافت ماست که باعث شده تا الان زنده بمانند...
و یا حتی این وجود ماست که موجودشان کرده...
اینکه تمام مردان جهان هم جمع شوند نخواهند توانست مانند ما این همه زیبا باشند...
پس، زیبایی یعنی دختر ودختر یعنی تمام زیبایی ها...
بارونی...
بیا کادو امسالت این باشد من مینویسم برات تو شعر درونش رابخوان...
مثلا وقتی میگویم دوستت دارم تو هر شعری که به یادت میآید همان است...
یا وقتی مینویسم خوب است که هستی...
یا مثلا وقتی میگویم تولدت مبارک یعنی تمام آن حس های قشنگ و ناب همه ی تولد های این 20 و اندی سال زندگی ات....
راستش نخواستم خیلی پیچیده کنم من فقط خواستم به زبان خیلی خیلی ساده بگویم تولدت مبارک....
تولدت مبارک عزیز ترین ....
خیلی دوستت دارم...
بارونی....
