من هم ادمم دیگر نیاز دارم با کسی صحبت کنم...
نه اینکه فقط او برایم بنویسد و من بنویسم نه...
من نیاز دارم صدای سلام کردنش را بشنوم...
من هم دوست دارم ان کس برایم بخندد....
من هم دوست دارم با صدای قشنگش بپرسد :چه خبر؟
من هم دوست دارم برایش از همه چیز بگویم...
از همه چیز ،از همه کس ،از همه نامرد ها...
برای من هم باید ان کس بگوید:ارام باش!من همیشه کنارت هستم.
باید برایم بگوید:ناراحت نباش...
خب من هم ادمم دیگر به همه این باید ها یا دوست دارم ها نیز دارم...
نوشته مخاطب خاصی ندارد.(بارونی...)
زیبایی ام خدا دادی است...
چهره ام مال خودم است...
با صدایی حرف نمی زنم که دل کسی را بلرزانم...
من یک دخترم ...
خدا مرا خلق کرده که نمونه باشم در جهان در زیباییی...
بگذار پسر های زشت هر چه می خواهند بگویند...
بگذار پسر ها حسودی کنند،اخر انها نمی دانند دختر بودن یعنی چه...
بارونی...
قیافه نمی گیرند...
انها خودشانند...
سادگی را می شود حتی در چشمانشان دید...
اشتباه نکن ساده لوح بودن با ساده بودن فرق دارد...
ساده که باشی همه دوستت دارند...
ادم های ساده خوشبختی واقعی را درک میکنند...
انها همانند که دوست داری همیشه کنارشان باشی...
بارونی...
وقتی سخت گرفتاری...
وقتی دلت خسته شده...
گریه نمی کنی، یعنی نمی توانی گریه کنی...
این وقت ها فقط باید یک نفر را کنارت احساس کنی تا آرام شوی همین...
بارونی...